Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Karine
Hallo,
ik ben toevallig hier terecht gekomen omdat ik last heb van aanvallende bijen.
Wij wonen naast een imker en onze grond loopt ook achter zijn eigendom verder uit. Op de hoek van zijn eigendom helemaal achteraan in de hoek heeft hij bijenkasten gezet, ver weg van hem maar zeer dicht bij ons waar wij veel zijn. Wij hebben paarden en de wei loopt er achter, de stallen liggen ongeveer 5meter van zijn bijen.
Waar de bijen staan moeten wij vaak passeren dus rakelings langs deze hoek die enkel met een haag is afgeschermd.
Wij zijn al zeer vaak aangevallen geweest door zijn bijen, ik was eens aan het praten met de gebuur en werd driemaal gestoken rechterzij, linkerzij en in mijn arm. Toen zij hij dat hij een nieuwe koningin zou bijzetten deze was te agressief. Ik dacht probleem is nu opgelost, maar nee mijn man mijn dochters en ikzelf zijn al geregeld gestoken geweest. Ik praatte erover met de gebuur dus de eigenaar van de bijen en hij wuifde het weg het zijn mijn bijen niet en dat kan niet, je moet er maar op kloppen.
De bijen zijn ook al zo’n viertal keer ontsnapt en hingen met massa’s aan onze omheining, wij konden niet meer naar achter toe naar de paarden, dus bellen maar naar de gebuur imker die al niet meer te vriendelijk is. Ik ga ze wel komen halen, korf gezet en ’s avonds erom maar het zijn de mijne niet, wij als leek een ganse dag niet naar achter gekund stonden dan maar te kijken en zo bleek dat we blij mochten zijn dat hij dat wou doen, terwijl we eigenlijk al een beetje razend werden ook van de schrik en niet meer vrij te kunnen zijn op je eigen land. Wij beleefd bedanken voor zijn dienst, telkens voelen wij ons de schuldigen terwijl wij gekweld worden.
Mijn dochter is zelfs al eens niet naar school kunnen gaan door de enorme zwelling en koorts dat ze had na een bijensteek op haar voorhoofd, maar telkens als we er iets durven van te zeggen tegen de imker is het van dat kan niet het zijn niet de mijne, en dan sta je dan voor schud.
Nu is ons geduld op zeker omdat de aanvallen niet enkel meer naar ons is maar ook naar de paarden en naar de hond.
Zoals ik al zei moeten wij er passeren en we kwamen van een rit terug thuis, ik deed de poort dicht terwijl mijn man met zijn paard voorop liep. Plots hoor ik hem lelijk doen en ik haastte mij naar hem toe, hij had zijn paard al gebonden om af te zadelen voor de stallen zo'n 3 meter waar de bijen zitten en ik zag hem geen en weer slaan, het paard steigerde, hij trok zich los en liep in volle galop de weide op, nagezeten door vele bijen, intussen werd ik en mijn paard ook aangevallen. Wij renden naar de open stal en het andere paard liep geen en weer als een dolle op holgeslagen paard met zadel en kopstuk waar de teugels al kappot waren getrapt. Ik riep mijn man die ook aangevallen werd de draad open te doen om het paard in de stallen te laten lopen en het paard rende als een zot de stal binnen en smeet hem tegen de muur met zadel en al. De bijen kwamen zelfs in het stal binnen en ik ben op de bijen beginnen te kloppen als een gek tussen 3paarden die stonden te springen en zich te smijten om van die bijen af te raken. Ik stond te trillen op mijn benen en gelukkig na vele steken kwamen de bijen niet meer binnen. Het was ook net in een griezelfilm dat ik zat en gevaarlijk dat dit was maar leuk zeker niet. Ik belde meteen de imker op en vertelde het hem wat er gebeurd was met nog altijd in paniekerige reactie en weer hetzelfde hij geloofde het niet en deed zelfs geen moeite om te komen kijken, ik was razend. Ik heb een angst gekregen die niet meer weg gaat ik sta rond mij te kijken of er geen bijen op ons afkomen het wordt een obsessie, echt niet meer leuk. Als je al niet op je eigen domein je niet meer op je gemak voelt is dit toch erg vind ik. Het is ook zeer gevaarlijk want het is niet bij dit ene accident gebleven, ruim een maand geleden was ik mijn paard aan het kammen en ze begon plots met haar hoofd te schudden, ik dacht zit er een vlieg in je oor en wou kijken op dat moment begint ze te steigeren en ik kon mij nog net onder de balk wegkruipen anders zat ik tussen de balk en mijn paard geplet, toen ik niet goed besefte wat er gebeurde en naar mijn paard keek zag ik de bij die haar terug aan het aanvallen was op haar hoofd tussen haar oren, ik ging vlug vooruit om de bij plat te kloppen. Weer stond ik te trillen op mijn benen het was terug voorjaar en de bijen zijn terug joepie onze eerste kennismaking dit seizoen. Dat het nog niet genoeg was, mijn hond kwam van een 3tal meter verder aangelopen met zijn staart tussen zijn poten en rond mij te draaien, ik wist meteen wat er gaande was en zocht de bij op, ja er zaten er enkele in zijn haar om te kunnen steken. Ik ben einde raad en ben het echt moe en bang om nog lang naast die bijen te moeten leven wetende dat je elk moment aangevallen kan worden en dat de imker je dan aankijkt van wat zeg jij nu. Kan ik daar iets aan doen? Ik wil geen ruzie met mijn gebuur, het is een zeer moeilijke man en je mag hem niets weigeren die in zijn belang is.
Een oproep van een hopeloze komende bijen haatster in wording. Gelukkig hou ik van de natuur maar te veel is te veel.
Wie kan er mij helpen en raad geven a.u.b. ik ben ten einde raad.
Groetjes, Karine
